Παρέμβαση Ν. Μηταράκη στη Βουλή των Ελλήνων κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΗΤΑΡΑΚΗΣ:Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στην Κυβέρνηση ότι κρατάει το ενδιαφέρον στη Βουλή με εναλλαγές. Χθες μιλάγαμε για κατεπείγον, σήμερα το κάνουμε επείγον. Ελπίζω τουλάχιστον τον Προϋπολογισμό να τον φέρετε με την κανονική διαδικασία.
Πάντως, δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι σιγά-σιγά ανακαλύπτετε ότι υπάρχει και o ιδιωτικός τομέας και αρχίζετε και νομοθετείτε θετικά μέτρα για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα. Βέβαια, θα πρέπει να παραδεχθώ ότι αυτό το κάνετε με λίγο φόβο και γι’ αυτό βλέπω μόνο έξι ομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν εγγραφεί στον κατάλογο. Αλλά ίσως το κάνετε λίγο και από ανάγκη, γιατί πρέπει να υπάρχει ο ιδιωτικός τομέας, να πληρώνει φόρους για να χρηματοδοτείτε τις προσλήψεις που έχουμε καταγγείλει στο δημόσιο τομέα.
Αλλά αυτή καθυστέρηση πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε ότι είχε κόστος. Και το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία επέστρεψε στην ύφεση το 2015, είναι οριακά σταθερή το 2016 και ήδη βλέπουμε για το 2017 να μειώνονται από διεθνείς οργανισμούς οι προβλέψεις ανάπτυξης, αυτό δείχνει ότι το γεγονός ότι εγκαταλείψαμε τον ιδιωτικό τομέα είναι κάτι που ο ελληνικός λαός θα πληρώσει με νέα, δυσβάσταχτα μέτρα.
Είναι φανερό τι πρέπει να γίνει σε αυτήν τη χώρα. Το λένε όλες οι συστάσεις των διεθνών οργανισμών, το λέει ο ΟΟΣΑ στην πρόσφατη έκθεσή του ότι απαιτούνται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, το λέει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι οι επενδύσεις και οι βελτιώσεις στην αγορά εργασίας χρειάζονται για να ενισχύσουν την ανάπτυξη. Το λένε όλοι.
Αλλά αυτές τις μεταρρυθμίσεις, εσείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, τις φέρνετε καθυστερημένα και δεν τις πιστεύετε και δεν τις φέρνετε με τον σωστό τρόπο. Όταν λέμε «μεταρρυθμίσεις», δεν εννοούμε ότι αλλάζουμε την ορολογία, καταργούμε παλαιότερες διατάξεις και ως εκ του θαύματος έχουμε προχωρήσει την ελληνική οικονομία μπροστά.
Να σας θυμίσω πραγματικές μεταρρυθμίσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης. Ξεκινήσαμε με την απλοποίηση της αδειοδότησης των μεγάλων επενδύσεων, με το ν.4146/2013, με επαναστατικές κινήσεις. Δημιουργήσαμε στο Υπουργείο Ανάπτυξης την Κεντρική Αδειοδοτική Αρχή, η οποία έχει την αρμοδιότητα να εκδίδει σε ένα σημείο όλες τις άδειες που απαιτούνται για τις μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις. Και αυτό το γεγονός ότι συναρμόδια Υπουργεία μεταβίβασαν αρμοδιότητες σε ένα Υπουργείο γι’ αυτά τα μεγάλα έργα αποτελούσε, κατά κοινή ομολογία, μία επανάσταση σκέψης στην ελληνική δημόσια διοίκηση, συνέβαλε καθοριστικά στην άρση εμποδίων και αντικινήτρων για τις μεγάλες ξένες επενδύσεις. Και επίσης, δημιουργήσαμε ειδικά εργαλεία, όπως τα Προεδρικά Διατάγματα ΕΣΚΑΣΕ για να λύσουμε τα μεγάλα θέματα που υπάρχουν στην χωροταξική αποτύπωση των μεγάλων επενδύσεων, ένα εργαλείο το οποίο ήδη χρησιμοποιείται στην πράξη. Και χαίρομαι, που εξακολουθεί αυτή η Κυβέρνηση, παρά την αρνητική κριτική, που ως αντιπολίτευση είχε ασκήσει, να το χρησιμοποιεί και να το εφαρμόζει αυτό το εργαλείο.
Και θέλω να ελπίζω ότι η Κυβέρνηση –μια που αναφέρομαι σε αυτό- για το μεγάλο έργο του Ελληνικού θα χρησιμοποιήσει την υφιστάμενη Κεντρική Αδειοδοτική Αρχή, γιατί απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι το γραφείο Ελληνικού στο Υπουργείο Οικονομικών είναι απόλυτα υποστελεχωμένο και θα έχουμε τουλάχιστον, ένα με δύο χρόνια καθυστέρηση, εάν δεν χρησιμοποιήσετε αυτό το εργαλείο.
Βέβαια, η μεγάλη μεταρρύθμιση έγινε με το «νόμο Χατζηδάκη», με το ν.4262/2014. Και νομίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, οφείλετε όχι μόνο μία συγγνώμη στον Κωστή Χατζηδάκη για την κριτική που ασκήσατε τότε, αλλά και μία συγγνώμη στις ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα αναγκαστούν να περιμένουν μέχρι το 2019 να δουν βελτιώσεις ουσιαστικές στην αδειοδοτική διαδικασία, με το σημερινό νομοσχέδιο, το οποίο υπολείπεται, όμως, στην πράξη από αυτό που είχε προβλέψει ο ν.4262/2014. Διότι ο ν.4262/2014 αποδεχόταν την πλήρη ελευθερία στην άσκηση οικονομικών δραστηριοτήτων, εκτός και αν υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι προστασίας του δημοσίου συμφέροντος.
Με το παρόν καμία οικονομική δραστηριότητα δεν ασκείται ελεύθερα χωρίς να έχει υπαχθεί σε καθεστώς γνωστοποίησης ή έγκρισης και ταυτόχρονα, ιδιαίτερα σημαντικό, εγκαταλείπεται η ιδέα των προτύπων και της πιστοποίησή τους, η οποία ήταν τότε μια πραγματική καινοτομία στον τρόπο και στις διαδικασίες ελέγχου.
Επιπλέον, ακόμη και θετικά σημεία που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο, όπως το ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα άσκησης δραστηριοτήτων και ελέγχων δεν είναι έτοιμο και κανείς δεν ξέρει πότε θα είναι.
Χθες οι φορείς υπογράμμισαν το γεγονός ότι τα Προεδρικά Διατάγματα που χρειάζονται, οι εφαρμόστηκες αποφάσεις που πρέπει να υπογραφούν δεν είναι έτοιμα. Όλοι γνωρίζουμε ότι θα υπάρχει μια σημαντική καθυστέρηση. Αν δεν καταφέρετε την επανεκκίνηση του ιδιωτικού τομέα, δυστυχώς, η ελληνική οικονομία θα παραμείνει για πολλά χρόνια σε καθεστώς ύφεσης.
Μίλησε χθες ένας συνάδελφος της πλειοψηφίας για τον αναπτυξιακό νόμο, αλλά δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε ότι είχαμε δύο χαμένα χρόνια. Το 2015 που δεν υπήρχε καμία νέα αίτηση στον αναπτυξιακό νόμο και το 2016 που νομοθετήσαμε αργά και νομοθετήσαμε με ένα προϋπολογισμό, κύριε Αναπληρωτή Υπουργέ, πολύ χαμηλότερο από ό,τι απαιτείται σε αυτήν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Δύο χρόνια χαμένα.
Ειδικά σε σύγκριση με τις προσπάθειες της περιόδου 2012-2014 τα αποτελέσματα δεν άργησαν να εμφανιστούν. Υπήρχε πραγματική ανάκαμψη στο επενδυτικό ενδιαφέρον και από τη χώρα μας, από ελληνικές επιχειρήσεις που δημιούργησαν το ρεκόρ αιτήσεων το 2014 στον αναπτυξιακό νόμο, αλλά και τις μεγάλες επενδύσεις που ήρθαν στη χώρα μας.
Συγκεκριμένα, η μελέτη του ΚΕΠΕ τον Μάιο του 2014 αναφέρει με ονοματεπώνυμο πεντακόσια εβδομήντα τέσσερα επενδυτικά έργα συνολικού προϋπολογισμού 37,6 δισεκατομμύρια ευρώ, έργα που πολλά από αυτά σήμερα αρχίζουν να υλοποιούνται, όπως ο TAP, όπως το Ελληνικό.
Αλλά, υπήρξε απόλυτη άπνοια για νέα έργα και έχω ρωτήσει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολλές φορές σε αυτήν την Αίθουσα ποια θα είναι τα έργα του 2017, του 2018, του 2019, τα έργα που φέρατε εσείς το 2015 και το 2016 και η απάντηση είναι: κανένα. Και γι’ αυτό δυστυχώς η Ελλάδα ήδη συζητά το τέταρτο μνημόνιο, αντί να συζητάμε για λύσεις, όπως αυτές που πρότεινε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για να στηρίξουμε την υγιή επιχειρηματικότητα, με σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών, ξεκινώντας και από τον ΕΝΦΙΑ και από τα κέρδη των επιχειρήσεων, με τολμηρή υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων στο κράτος και στην οικονομία, ώστε να μην στέκεται εμπόδιο το δημόσιο στον επιχειρηματία, να διευκολύνει στην πράξη τις επενδύσεις και να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και τέλος, η ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία, ώστε να φύγει αυτός ο βραχνάς από τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διευκόλυνση της άσκησης οικονομικής δραστηριότητας είναι βασικό συστατικό για την προσέλκυση επενδύσεων και την πολυπόθητη ανάπτυξη. Αυτό, όμως, δεν συμβαίνει όταν η Κυβέρνηση της χώρας φέρνει νομοθετήματα καθυστερημένα στη Βουλή μόνο και μόνο για να βάλει ένα «τσεκ» στη λίστα των μεταρρυθμίσεων, που πρέπει να παρουσιάσει στους θεσμούς.
Σας ευχαριστώ.
