Παρέμβαση Ν. Μηταράκη στη συνεδρίαση της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής για την Παρακολούθηση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΗΤΑΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε και χαιρετίζω και εγώ την βούληση του Προεδρείου, την οποία συμμερίζονται όλα τα μέλη, ώστε να είναι πιο ενεργή αυτή η Επιτροπή μέσα στην τρέχουσα κοινοβουλευτική Σύνοδο.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρακολουθήσουμε την πορεία λειτουργίας του ασφαλιστικού συστήματος και βραχυπρόθεσμα, δηλαδή, πως λειτουργεί το 2018 και το 2019 ο ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ, αλλά, κυρίως, να κάνουμε μια πιο ουσιαστική συζήτηση για τις μακροχρόνιες εκτιμήσεις που έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία για τη λειτουργία του συστήματος και πάνω σε αυτό, θα μπορούσαμε να καλέσουμε και ειδικούς για να ελέγξουμε, αν θέλετε, τις μακροχρόνιες προβλέψεις που υπάρχουν στο σύστημα.
Το δημογραφικό, ως γνωστόν, αποτελεί ένα σημαντικό θέμα που επηρεάζει το ασφαλιστικό σύστημα. Οι εξελίξεις που αναμένονται στην αγορά εργασίας τα επόμενα χρόνια και οι εξελίξεις που αναμένονται στο επίπεδο των μισθών και των συντάξεων, παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Όλα αυτά, λοιπόν, είναι πολύ σημαντικό να τα συζητήσουμε.
Δε μπορώ βέβαια, να μη δεχτώ την πρόκληση της δικιά σας εισήγησης, η οποία αναφερθήκατε γενικότερα στο Ασφαλιστικό Σύστημα και να υπενθυμίσω στους κυρίους και στις κυρίες συναδέλφους, ότι σύμφωνα με την αναλογιστική μελέτη που είχε γίνει και είχε εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2014, το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα το οποίο πράγματι είχε περάσει μια δύσκολη περίοδο, είχε φτάσει πλέον σε μια κατάσταση ισορροπίας. Είχαν γίνει πράγματι μειώσεις την προηγούμενη περίοδο, οι οποίες σύμφωνα με την παρούσα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, όπως αυτή διαφαίνεται στα έγγραφα που καταθέτει στις συζητήσεις Αγωγών που γίνονται, ήταν μειώσεις απολύτως απαραίτητες.
Αυτό που δεν ήταν καθόλου απαραίτητο, ήταν οι περικοπές που έγιναν από το 2015 και μετά και έχουν γίνει 21 περικοπές σε συντάξεις και αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών από το 2015 μέχρι σήμερα και η μεγαλύτερη μείωση συντάξεων που έχει επέλθει ποτέ, είναι ο νόμος Κατρούγκαλου, που ήδη ισχύει από το 2016, μειώνει στις κύριες συντάξεις κατά περίπου 35% και τις επικουρικές κατά περίπου 45% για όλους όσους υποβάλλουν αίτημα συνταξιοδότησης από το 2016 και μετά για όσους ή όσες υποβάλλουν αίτημα συντάξεων χηρείας από το 2016 και μετά. Βέβαια, είναι ακόμη «ανοικτή» συζήτηση για το τι θα γίνει με την Προσωπική Διαφορά για τους παλιούς συνταξιούχους, υπενθυμίζω ότι η Ν.Δ. έχει καταθέσει πρόταση τροπολογίας για την οριστική κατάργηση του κινδύνου μείωσης της Προσωπικής Διαφοράς.
Επειδή αναφερθήκατε και στο PSI, δεν μπορώ να μην έχω την πρόκληση και σε αυτό να σας πω να διαβάσετε το προσχέδιο των προϋπολογισμών του κ. Τσακαλώτου, ο οποίος θεωρεί ότι το PSI έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Αν θέλετε, μπορούμε να καλέσουμε και τον κ. Τσακαλώτο στην Επιτροπή να συζητήσουμε για το PSI και πόσο αυτό επηρέασε το ελληνικό δημοσιονομικό σύστημα.
Από δω και πέρα, λοιπόν, πιστεύω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε με τις Διοικήσεις του ΕΦΚΑ και του ΟΤΕΕΠ και να δούμε τα βραχυπρόθεσμα θέματα. Τι γίνεται με τις εκκρεμείς συντάξεις, τι γίνεται με τον επανυπολογισμό της Προσωπικής Διαφοράς, που ανεξαρτήτως εάν θα περικοπεί από την 1/1/2019 ή όχι, βάσει του νόμου Κατρούγκαλου παίζει ουσιαστικό ρόλο στις μελλοντικές δυνητικές αυξήσεις για τους συνταξιούχους. Να δούμε τι γίνεται με τα στοιχεία του ΗΛΙΟΣ, όπου υπάρχουν καθυστερήσεις στη δημοσιοποίηση στοιχείων, να δούμε τι λειτουργικά προβλήματα υπάρχουν στην ενοποίηση αυτών των ταμείων, τι εκκρεμότητες σε εγκύκλιους, τι εκκρεμότητες υπάρχουν στην ενοποίηση των πληροφοριακών συστημάτων, ειδικά εκεί που δημιουργεί πρόβλημα στην έκδοση συντάξεων όπως οι διαδοχικές.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα, είναι να δούμε πώς εξελίσσεται ο προϋπολογισμός του 2018 και ποιες είναι οι προβλέψεις του προϋπολογισμούς του 2019. Αναφέρατε ένα πλεονασματικό προϋπολογισμό αλλά αν δούμε τα στοιχεία από το 2012 και τα συγκρίνουμε με το 2018, υπάρχει μια δραστικότητα η μείωση των κοινωνικών παροχών και υπάρχει μια πολύ σημαντική αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, την οποία πρέπει να δούμε τι ρόλο παίζει στη διαμόρφωση αυτών των πλεονασμάτων.
Από κει και πέρα, όμως, νομίζω η πιο ουσιαστική συμβολή αυτής της Επιτροπής στο θέμα του Ασφαλιστικού, είναι να δούμε τις επόμενες δεκαετίες. Ξέρετε πάντα στην πολιτική ένα πρόβλημα που υπάρχει, είναι ότι ο σχεδιασμός πάντα γίνεται σε βάθος μονοετών, διετών ή τριετών προγραμμάτων. Πρέπει να δούμε μακροπρόθεσμα τις δημογραφικές προβλέψεις, τις προβλέψεις αυξήσεων Α.Ε.Π., τις προβλέψεις αυξήσεων συντάξεων και μισθών και να δούμε τη βιωσιμότητα του συστήματος μακροπρόθεσμα.
Ξεκινώντας με τις εκτιμήσεις της διοίκησης του ΕΦΚΑ και του ΟΤΕΕΠ, την άποψη της σημερινής πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εργασίας και από κει και πέρα, να ανοίξουμε έναν κύκλο συζητήσεων με ακαδημαϊκούς ή άλλους ειδικούς, ώστε να συζητήσουμε αυτές τις προβλέψεις.
Νομίζω, αυτό θα είναι μια ουσιαστική συμβολή, πέρα από την πολιτική αντιπαράθεση όπου πάντα θα υπάρχει στο ασφαλιστικό, η μακροχρόνια συζήτηση θα είναι μια ουσιαστική συμβολή στο Ασφαλιστικό Σύστημα.
Σας ευχαριστώ πολύ.