Παρέμβαση Ν. Μηταράκη στην 16η Συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής για τα Δάνεια Κομμάτων και ΜΜΕ κατά την εξέταση του κ. Παναγιώτη Ψυχάρη.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε
Θα τοποθετηθώ με τη σειρά που έχουν τεθεί τα θέματα.
Ως προς την επιστολή της εφημερίδος ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, από προηγούμενη συνεδρίαση είχαμε επισημάνει αυτό που ορθά επεσήμανε ο εκπρόσωπος της Συμπολίτευσης, ο κ. Λάππας, τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που προστατεύει τους εν δυνάμει κατηγορούμενους από το να καταθέσουν για υπόθεση η οποία διερευνάται από τον φυσικό δικαστή.
Άκουσα με προσοχή τον κ. Λάππα. Εδώ νομίζω ότι υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ ουσίας και τύπου, δηλαδή ο κ. Λάππας λέει να έρθει να το πει εδώ και να φύγει. Νομίζω ότι η ουσία πιο πολύ και ο χρόνος της Επιτροπής είναι πιο σημαντικός, αλλά από εκεί και πέρα, εμείς δεν έχουμε αντίρρηση ούτε στο ένα ούτε στο άλλο. Αν, πράγματι, υπάρχει αυτή η υπόθεση που διερευνάται από τη δικαιοσύνη, αντιλαμβάνομαι, όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι δεν μπορεί να γίνει η ίδια συζήτηση εδώ στην Επιτροπή. Αν θέλετε να έρθει να το πει και να χάσουμε μια συνεδρίαση, ας το κρίνει η πλειοψηφία. Δεν έχουμε θέμα.
Ως προς το δεύτερο θέμα, φυσικά όλοι θεωρούμε αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε Βουλευτή, όπως προστατεύει το Σύνταγμα και οι νόμοι του κράτους, να εκφράζει την άποψή του και φυσικά δεν είναι θετικό να ποινικοποιείται από οποιαδήποτε πλευρά και με οποιονδήποτε τρόπο η πολιτική ζωή του τόπου. Βέβαια, στο δικό μας πολίτευμα, καλώς ή κακώς, οι Βουλευτές έχουν περιορισμένη ασυλία, η οποία αίρεται από την Βουλή για τα ποινικά. Δεν έχουν ασυλία οι Βουλευτές για τα αστικά. Αν θεωρούμε ότι κάποια στιγμή αυτό πρέπει να αλλάξει, νομίζω ότι είναι μια συζήτηση η οποία υπερβαίνει την Επιτροπή.
Βέβαια, βρήκα μια αντίφαση πολύ μεγάλη στον εισηγητή της Πλειοψηφίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι από τη μία, υπερασπίστηκε εντόνως και ορθώς το δικαίωμα των Βουλευτών να εκφράσουν την άποψή τους. Μετά από λίγο, όμως, είπε ότι δεν δικαιούμαστε να ομιλούμε, διότι έχουμε ένα χρέος στην τράπεζα και κατά συνέπεια, το δικαίωμα των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας να ομιλούν περιορίζεται από το γεγονός των συνθηκών τις οποίες διερευνά αυτή η Επιτροπή.
Έχω την εντύπωση ότι δεν έχουμε βγάλει ακόμη πόρισμα γιατί έχουμε φτάσει σε αυτή την κατάσταση. Πράγματι, είναι δυσάρεστο ότι ο κανόνας που οι τράπεζες εφαρμόζουν ότι τα δάνεια των κομμάτων δεν μπορούν να υπερβαίνουν τέσσερις φορές την κρατική επιχορήγηση, δυστυχώς σήμερα ούτε από τη Νέα Δημοκρατία, ούτε από το ΠΑΣΟΚ, ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζεται και έχουν χρέη πάνω από αυτό το όριο. Αυτό είναι θέμα το οποίο θα συζητήσουμε.
Ως προς την αντιμετώπιση αυτών των δανείων, τα κόμματα και κυρίως η Νέα Δημοκρατία στα χρόνια που ήταν κυβέρνηση, από το 2012-2014, ούτε νομοθέτησε ούτε ζήτησε κάποια ειδική διακριτική μεταχείριση από τις τράπεζες και ούτε νομίζω ότι τα κόμματα χρειάζονται ή πρέπει να πάρουν κάποια ειδική διακριτική μεταχείριση.
Όμως, το σχόλιο που έγινε, έρχεται σε αντίθεση με τη γενικότερη συζήτηση που γίνεται αυτή τη στιγμή και στη Βουλή και στην κοινωνία περί την ανάγκη αναδιάρθρωσης δανείων. Έχει νομοθετήσει η Βουλή για τα εταιρικά δάνεια, έχει νομοθετήσει η Βουλή για τα καταναλωτικά δάνεια, π.χ. ο νόμος Κατσέλη. Δεν μπορεί τα κόμματα να έχουν δυσμενέστερη μεταχείριση από ό,τι έχουν όλοι οι δανειζόμενοι. Διότι οι συνθήκες της αγοράς που άλλαξαν τα τελευταία χρόνια, όπως ορθά λέγεται ότι επηρέασε τον κάθε Έλληνα και την κάθε Ελληνίδα, αντιλαμβάνεστε ότι επηρέασαν και το πολιτικό μας σύστημα.
Αν θεωρείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι είναι θετικό για τη Δημοκρατία μας και για το πολιτικό μας σύστημα να υπάρχουν κόμματα τα οποία εκφράζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού τα οποία να βρίσκονται σε κατάσταση ομηρίας, δεν νομίζω ότι αυτό συνάδει με την έννοια της Δημοκρατίας.
Η Νέα Δημοκρατία και ο νέος της Πρόεδρος, ο κ. Μητσοτάκης, από την πρώτη στιγμή ξεκίνησε μια προσπάθεια, πρώτον, δραστικότατου περιορισμού των εξόδων του κόμματος και μείωσε κατά 90% το κόστος του ενοικίου -είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση- όπως ενεργοποίησε τα μέλη και τους φίλους του κόμματος με μια οικονομική εκστρατεία, με στόχο να μπορούμε να καλύψουμε τις υποχρεώσεις μας.
Το κόμμα μας κάνει κάθε προσπάθεια να είναι ενήμερο με τις υποχρεώσεις του όσο αυτό είναι εφικτό από την πραγματικότητα που βιώνουμε. Όμως, λογικές του στυλ «τα κόμματα τα οποία χρωστούν δεν μπορούν να μιλούν», κάτι το οποίο π.χ. δυναμιτίζει την Επιτροπή, είναι πολύ μακριά από αυτό που πρέπει να είναι στη δημοκρατία μας.
Ευχαριστώ.
